An old poem

 dying to life

heart slows its beat
blood rushes to head
at every grasp of the loss
asleep, awake,
or in a dream state

ears deafen to sounds
eyes, blind to colors
voice trembles by steady tears
food serves to deaden the thirst

elation departs

eternal craving remains behind
and  keeps on and on and . . .

death comes
oh, yes! It comes
but not to kill . . .

it condemns to life
the undying void inside   

Kalp atışını yavaşlatıyor.

Kan başa akın ediyor

Ölümcül kaybı her algıladığında,

Uykuda, ayıkken

Ya da rüya altında.

Kulaklar sese sağır kalıyor,

Gözler, renklere kör,

Dinmeyen gözyaşları ile ses titremede.

Lokmalar susuzluğu katlediyor.

Sevinç veda ediyor.

Geride kalıyor biteviye bir özlem

Ve yaşamakta direniyor.  

Ölüm geliyor.

Evet, geliyor.

Ama öldürmeye değil . . .

Ruhta bir türlü ölemeyen

İç boşluğunu

Hayata mahkum ediyor.

Türkçeye Çeviri © hülya n. yılmaz (6 Ekim, 2024

 Skriveni plamen, neizgovorena ljubavi

Sung in Serbian by Jasmina Ćirković

Autor Aziz Mountassir

 Krijem svoju ljubav, a suza izdaje, 

tajni  plamen koji me krije.

 Duboko zakopavam želju srca,

u svakom pogledu plamen opet vrca.

 

 Dušu čuvam od strasti koju osećam,

 ali šapati  srca otkrivaju ono što skrivam.

 Svom toplinom bolom sam opijen,

skrivena ljubav a krik bola skriven.

 Uzdasi tihi pogled suza vara,

glasno govori, trebalo bi da je stara.

 I dalje držim taj mošt topline,

trebalo bi da umre ali još leti i šapuće ti ime.

 Pokušavam svaki put sve da ugušim,

vraćaš se u život, stvarnošću sve rušim.

 Želim da potisnem, poreknem,

za razliku od tebe ja tvoju ljubav stisnem.

 Ovo je neprekidan rat u kom se borim, 

 sakrivam suzu kao golu, gorim.

 Prikrivam seni, ljubav krotka nije,

skrivena vatra telom mojim vije.

 Svaki uzdah suzama iznedrena,

svaka koja tiho padne kao stešnjena.

 Želim da umre, upokojim svoj hir,

svetlost se rađa ti si moj zrak i dodir.

 

 Sve moje osećaje štitim grčem svojim,

ljubav ipak raste, ničeg’ se ne bojim.

Ne mogu i ne želim da bežim,

tu koju volim neprebolno nežim.

 ona Ali i dalje raste, i dalje se odvaja.

 I tako se krijem, ali ne mogu da pobegnem,

 Ljubav koja živi u meni.

Prepevala na srpski jezik Jasmina Ćirković

Sung in Serbian by Jasmina Ćirković

Dra HC María Elena Ramírez

 QUE LA PAZ VENGA 

AHORA🤍🕊️

Los héroes llevan capas

en cápsula de niños, ser

fuertes cuando tienen que

reír  aunque  la vida para 

ellos no tenga sentido 

fingir. 

Que llegue la paz ahora,

niños de libertad, genuinos,

inocencia perpetua, madurez

en el camino.

Ya no quieren escuchar los

estruendos de los tanques,

ya no quieren ver humo negro

como cortinas que no dejan

ver el mundo colorido de antes.

Una niña ha perdido a su padre

y a su madre, su hermano está

herido.... ¿Quien sutura las llagas

de su corazón sufrido.?

¡HUMANIDAD! 

Regala empatía y sonrisas,

no los dejes en la calle que 

ya sienten mucho frío, 

regalen amor, comida, 

cobijas, juguetes, y  para dormir, 

un nido que proteja a los niños.

Misioneros de paz se unen 

todos en el blanco de una camisa

con el logo de la paz armando un

equipo, guerreros iluminando 

el sendero con amor divino. 

Que en esta Navidad que se 

aproxima puedan sonreír y mirar

al cielo sin lágrimas,  con blancos 

globos, es que ellos han 

tenido arcoirís en sus ojos. 

La luz destila color del sol...

Un ángel llora,  un ángel implora;

YO DECLARO LA PAZ AHORA. 

Dra HC María Elena Ramírez ©️ 

Derechos Reservados Del Autor

#peace